آیا بالن های هلیومی تخریب پذیر هستند؟

راهنمایی هایی در خصوص رهایی بالون ها

با توجه به اینکه در حال حاضر مدارس و موسسات خیریه ی زیادی از بادکنک ها و بالون هایی که در آن از گاز هلیوم استفاده شده است، برای تبلیغات خود استفاده می کنند. ضروری است که راهنما و دستور العملی برای استفاده از این بادکنک ها در اختیار همگان در راستای حفاظت محیط زیست قرار گیرد. NABAS اتحادیه ی این بالون ها کدی را در نظر گرفت که مسئولان محلی و بومی بهداشت مناطق مختلف باید نسبت به این دستور العمل ها آشنایی داشته باشند .

آیا گاز هلیوم سمی است؟

آیا فکر می کنید گاز هلیوم سمی است؟ برای جواب دادن به این سوال ابتدا باید با ماهیت این گاز آشنا شویم. گاز هلیوم یکی از بی خطر ترین عناصر از نظر شیمیایی به شمار می رود. یک گاز سمی در بدن با عناصر دیگر واکنش می دهد و مشکلاتی ایجاد می کند. اما گاز هلیوم از نظر شیمیایی قابلیت این را ندارد که با عناصر دیگر وارد واکنش شود و به همین دلیل کاملاً غیر سمی است. نکته ی جالبی که بی خطر بودن و غیر سمی بودن گاز هلیوم را تایید می کند این است که از مخلوط این گاز با اکسیژن برای تنفس بیماران تنفسی و تنفس غواصانی که در عمق زیاد و فشار بالا غواصی می کنند، استفاده می شود.

دستور العمل های منتشر شده برای بادکنک ها

این راهنمایی ها و دستورالعمل ها و کدهای رفتاری برای افرادی و ارگان هایی در نظر گرفته شده است که قصد استفاده از بالون ها و رهایی آنها به منظورهای مختلف را دارند. پیشنهاد ما به شما برای رهاسازی بالون ها، استفاده از بالون هایی ست که سایز کوچکی داشته باشند. چرا که برای رهاسازی بالون های بزرگتر نیاز است که یک دستیار حرفه ای در آنجا حضور داشته باشد. این دستورالعمل راهنمایی است برای کاهش ریسک در خصوص هر گونه ضرری که حیوانات، موجودات دریایی و به طور کلی محیط زیست را تحت تاثیر قرار می دهد.

به هنگام رها سازی بالون ها چه اتفاقی می افتد ؟

تحقیقات علمی در سال 1989 نشانگر این بود که رهایی بالون ها به معنی شناور بودن این بالون ها در حدود 5 مایل است. بعد از آن بالون ها حالت شکنندگی به خود می گیرد و تکه تکه شده و دوباره به زمین بر می گردند. مشکل زمانی اتفاق می افتد که این بالون ها به درستی باد نشده اند و یا وزن زیادی را حمل می کنند و قادر نیستند به ارتفاع 5 مایل برسند تا عملیات متلاشی شدن در این ارتفاع صورت گیرد. این مشکل می تواند خطری برای محیط زیست و بقای آن و زندگی موجودات زنده باشد.

چه اقداماتی برای کاهش این ریسک می توان انجام داد ؟

در صنعت ساخت این بالون ها، کدهای رفتاری و هدایتی برای استفاده از این بالون ها در نظر گرفته شده است. این کدها با قوانین سازمان های محیط زیست همخوانی دارد و لازم است که از آن ها به صورت کامل پیروی شود .

نتیجه :رهایی بالن ها در آسمان عمل هیجان انگیز و شادی است و تماشای این بالون ها برای افراد زیادی لذت بخش است.

تقاضای مجوز از سازمان هواپیمایی کشوری

اگر نیاز بود که بیش تر از تعداد 5000 بالون در آسمان رهاسازی شود. نیاز است که مجوزهای کتبی خاصی از سازمان هواپیمایی کشوری گرفته شود. این مجوزها حداقل 28 روز قبل از این رهاسازی باید اتفاق افتد چرا که این بالون ها سبب ترافیک های فضایی می شوند. باید دانست که سازمان هواپیمایی کشوری تمایل دارد که برای رها سازی مقادیر کمتر از 5000 بالون هم این مجوز ها گرفته شود .

بالون ها از چه چیزی ساخته شده اند ؟

به طور کلی دو نوع بالون وجود دارد. بالون های فویلی و بالون های لاتکسی. در ساخت بالون های فویلی از نایلون ها با لایه هایی از آلومینیوم استفاده می شود که ضخامت آن 0.0015 اینچ است  و بالون ها ی لاتکسی از مواد کاملا طبیعی ساخته می شوند .

آیا بالون های لاتکسی قابل تجزیه هستند ؟

بله لاتکس از شیره ی درخت حاصل می شود و می تواند قابل تجزیه باشد.

چه مقدار زمان نیاز است که تا یک بالون تجدید شود ؟

عمل اکسیداسیون و ترکیب با اکسیژن اولین اتفاقی است که در تجزیه ی بالون های لاتکسی اتفاق می افتد. این اتفاق بعد از یک ساعت از این ترکیب اتفاق می افتد. عمل اکسیداسیون در برخی از انواع بالون ها به صورت محو قابل مشاهده می باشد. این اتفاق بیشتر زمانی قابل رویت است که این متلاشی شدن در نور مستقیم آفتاب در دما و موقعیت آب و هوایی مطلوب اتفاق افتد .

تحقیقاتی که در ژانویه سال 1989 اتفاق افتاد که انواع مختلف بالون ها را زیر نظر گرفت و توانست شرایط لازم برای متلاشی شدن و زمان مناسب این متلاشی شدن بالون های لاتکس را بررسی نماید. این تحقیقات نشان داد که زمان تجزیه این بالون های لاتکسی برابر با زمان تجزیه برگ های درخت بلوط می باشد ( حدودا 6 ماه ) .

آیا این موضوع که این بالون ها برای موجودات دریای قابل خوردن است صحت دارد ؟

در برخی تحقیقات نشان داده شده است که این قطعات بالون در صورتی که به طور تصادفی توسط موجودات دریایی خورده شوند، ضرری به آنها نخواهد زد که دلیل آن این است که در بالون های  لاتکسی حتی به هنگام رنگ شدن هم از مواد غیر سمی استفاده می شود. اما باید دانست که در صورت باد کردن بیش از حد این بالون ها می تواند برای این موجودات دریایی نیز مضر باشند .

کد رفتاری

NABAS نسبت به مسئولیتی که در قبال محیط زیست دارد به طور کامل آگاه است. این کد توانسته دستورالعمل ها و کد ها و فرمول هایی برای رهایی این بالون ها در فضا در نظر گیرد. این کدها مدت زیادی است که به عنوان یک استاندارد شناخته شده است. لازم است همه این استاندارد را به منظور حفظ محیط زیست رعایت نمایند . که در ادامه آنها را خواهیم شمرد.

1- استفاده از بالون های لاتکسی.

لاتکس ها از آنجا که محصولاتی ارگانیکی هستند به صورت طبیعی در محیط زیست و طبیعت تخریب می شوند. در نتیجه استفاده از بالون های فویلی می تواند به محیط زیست آسیب زند.

2- تمام قطعاتی که در ساخت بالون ها استفاده می شود باید قابل تجزیه باشند.

باید توجه داشت که در قطعات بالون ها از مواد پلاستیکی مانند سوپاپ های پلاستیکی استفاده نشود و از موادی استفاده شود که قابل تجزیه باشند.

3- تنها از هلیوم برای پر کردن این بالون ها باید استفاده شود.

هلیوم از هوا سبک تر می باشد،این موضوع می تواند امری مهم در هنگام تلاشی بالون ها  به حساب آید.

4- هیچ ربان و طنابی به بالون ها نباید اضافه شود.

استفاده از ربان ها و طناب ها می تواند دردسر ساز شود در نتیجه از آنها نباید در بالن ها استفاده کرد.

5- بالن ها باید به تنهایی و به صورت مجزا رهاسازی شوند.

بالن ها اگر به صورت تنهایی رها سازی شود راحت تر از دید محو شده و تجزیه می شوند هیچ گاه نباید چند بالون را به یکدیگر متصل و بعد درآسمان رها کرد.

6- نیاز به مجوز برای رهاسازی بالون ها.

در صورتی که قصد رها کردن بیش از 5000 بالون در آسمان رادارید لازم  از که سازمان هواپیمایی کشوری مجوزهای مربوطه را دریافت نمایید و این اتفاق باید 28 روز قبل از رهاسازی انجام شود.

7- ماکسیمم سایز بالون ها.

بالون هایی بزرگتر از سایز 12 اینچ نمی توانند در آسمان رهاسازی شوند. استفاده از هر رنگدانه ی فلزی در در این بالن ها ممنوع می باشد.

8- تمامی بالون هایی که در اطراف محل رهاسازی بالون ها فروخته می شوند باید از لحاظ وزنی استاندارد باشند.

این مورد به این دلیل حائز اهمیت است که این وزن نامناسب بالون ها میتواند سبب فرار آنها شود و بالون های فویلی به هیچ وجه نباید رهاسازی شود و بالون های لاتکسی نباید دارای دریچه های پلاستیکی و ربان های پلاستیکی باشد .

منبع : rother.gov